Fakty i mity o działalności w Czechach

Mamy nadzieję, że prezentowane informacje zapobiegną podejmowaniu pochopnych decyzji i osądów. Artykuł będziemy rozwijać w miarę pojawiających się pytań i opinii.

NIEPRAWDA: Aby móc prowadzić działalność gospodarczą w Czechach muszę tutaj na stałe mieszkać.

Warunkiem prowadzenia działalności gospodarczej (poza określonymi przypadkami) przez obywateli innych krajów Unii Europejskiej jest posiadanie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Republice. Owo "miejsce" częściowo odpowiada polskiej deficnicji siedziby firmy. Miejsce prowadzenia działalności gospodarczej musi być udokumentowane umową wynajmu lokalu lub jego części, aktem własności lub pozwoleniem właściciela lokalu z umieszczeniem siedziby firmy.

NIEPRAWDA: Prowadząc działalność w Czechach nie mogę chodzić do polskiego lekarza.

Nie jest to prawdą. Każdy obywatel Unii Europejskiej po zarejestrowaniu się do ubezpieczenia zdrowotnego w kraju, w którym prowadzi działalność gospodarczą ma prawo korzystać ze zwyczajnej opieki medycznej w kraju zamieszkania. Wynika to z przepisów Unii Europejskiej o wspólnej polityce socjalno-zdrowotnej. W tym celu wystarczy do formularza zgłoszeniowego dołączyć załącznik E106. Ubezpieczeniem tym będą objęci również niepracujący członkowie rodziny (żona i dzieci). Koszty leczenia w kraju zamieszkania będzie pokrywał w tym wypadku czeski ubezpieczyciel – jedna z wybranych kas chorych.

NIEPRAWDA: Prowadząc działalność w Czechach i tak muszę płacić podatki w Polsce.

Chociaż osoba na stałe zamieszkująca w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, to jednak na mocy umowy międzyrządowej, dochody z pracy najemnej i działalności podlegają opodatkowaniu tylko w kraju ich uzyskiwania (zasada ograniczenia podwójnego opodatkowania poprzez wyłączenie z progresją).

PRAWDA: Nie każdą działalność gospodarczą można przenieść.

To prawda. Działalność gospodarcza, które ze swojej natury wymaga tzw. zakładu pracy może być przeniesiona tylko jeśli zostałby przeniesiony również ów zakład. Mowa tu m.in. o fabrykach, sklepach stacjonarnych. Problemem mogą być też niektóre z usług wymagających koncesji. Tutaj jednak każdy przypadek trzeba oceniać indywidualnie.

PRAWDA: Nie zawsze opłaca się przenosić działalność gospodarczą.

To niestety również prawda. W przypadku działalności, która przynosi równocześnie duży czysty dochód i wymaga sporych nakładów środków w kwocie powyżej 60% przychodu, przeniesienie działalności nie musi być opłacalne (np. sklepy internetowe z niską marżą). Wynika to z faktu uzależnienia tzw. składki ZUS od osiągniętego dochodu (14% z zysku). Osoby zarabiające więcej, mogą płacić bardzo wysokie zaliczki na ubezpieczenie emerytalne, do maksymalnej stawki ok 6000 zł (przy dochodzie ok 42 tys. złotych miesięcznie). Rząd planuje wprowadzić niższy limit od przyszłego roku.

Natomiast najbardziej opłaca się przeniesienie takiej działalności, której największym kosztem jest czas. Czeski system podatkowy pozwala na odliczenie od osiągniętego przychodu od 40% do 60% jako kosztów działalności bez konieczności ich dokumentowania. Podatnik dopiero po zakończeniu roku podatkowego decyduje, czy uwzględni wydatki rzeczywiste, czy ryczałtowe. Swoją decyzję może zmieniać w każdym kolejnym roku wybierając dogodniejszą formę. Taka forma jest szczególnie opłacalna dla informatyków, tłumaczy, artystów, doradców itp., którzy z reguły nie ponoszą dużych wydatków. Spotykane są przypadki, kiedy z tej formy korzystają firmy prowadzące sprzedaż towarów z wysoką marżą (tj. gdzie koszt zakupu towaru jest znacznie mniejszy niż 60% ceny sprzedaży). Powyższa zasada jest limitowana wejściem w próg obowiązku prowadzenia pełnej księgowości dla osób fizycznych (obrót powyżej 1,6 miliona złotych).

Dużym uproszczeniem jest też płaska stawka podatku dochodowego. Podatnik nie musi pilnować, czy aby czegoś nie przekroczy. Oprócz płaskiej stawki fiskus od rocznej należności podatku dochodowego odcina w formie ulgi prawie 4000 zł (nie od podstawy).

NIEPRAWDA: Mając firmę w Czechach nie mogę posiadać konta bankowego w Polsce

Nie. Również przedsiębiorca zagraniczny ma prawo do założenia konta w Polsce. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że nie każdy bank takie rachunki prowadzi, a ich liczbę można zmieścić na palcach obu dłoni (BZWBK, PNB Paribas, PKO, PEKAO, BPH, CITIBANK, Alior). Trzeba się też liczyć z faktem, że większość polskich banków niechętnie oferuje produkty kredytowe osobom i firmom spoza Polski.